Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μία χρόνια φλεγμονώδης νόσος που προσβάλλει τις αρθρώσεις και άλλα μέρη του σώματος, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία και την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα από το ρευματολόγο, η φλεγμονή καταστρέφει το χόνδρο, το οστό και την άρθρωση και μπορεί να οδηγήσει σε παραμόρφωσή της, σημαντική μείωση της κινητικότητας και της λειτουργικότητας του ασθενούς, ακόμη και σε αναπηρία.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί με χρόνια ή οξεία μορφή. Στην πρώτη περίπτωση ο ασθενής παρουσιάζει αρχικά, κόπωση, δυσκαμψία και πόνο σε ορισμένες αρθρώσεις, ιδιαίτερα το πρωί ή μετά από περιόδους ξεκούρασης ή ακινησίας ο οποίος επιδεινώνεται μέσα σε λίγες εβδομάδες. Στη δεύτερη περίπτωση, εκδηλώνεται αιφνίδια έντονη φλεγμονή πολλών ταυτόχρονα αρθρώσεων, χωρίς να έχουν προηγηθεί άλλα προειδοποιητικά σημάδια.

Η εικόνα μιας προσβεβλημένης άρθρωσης περιλαμβάνει πόνο, αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας και οίδημα (πρήξιμο), καθώς και μειωμένη κινητικότητα και λειτουργικότητα. Συνήθως προσβάλλονται συμμετρικά οι αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, του καρπού, του αστραγάλου και του γόνατος. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου είναι η δυσκαμψία των αρθρώσεων, που διαρκεί παραπάνω από 1 ώρα μετά την πρωινή αφύπνιση ή την παρατεταμένη ακινησία.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι η πιο κοινή από τις φλεγμονώδεις παθήσεις των αρθρώσεων. Υπολογίζεται ότι προσβάλλει περίπου 1 στους 100 ανθρώπους παγκοσμίως, με συχνότητα 3 φορές μεγαλύτερη στις γυναίκες, σε σχέση με τους άνδρες. Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι περισσότεροι από 2,9 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός των ασθενών υπολογίζεται στους 70.000 περίπου. Η πάθηση προσβάλλει όλες τις ηλικιακές ομάδες, αλλά εκδηλώνεται συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 35 και 55 ετών. Τα αίτια της πάθησης δεν είναι ακόμη γνωστά. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οφείλεται σε ένα συνδυασμό γενετικών, ορμονικών, μικροβιακών και περιβαλλοντικών παραγόντων, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιοριστεί με σαφήνεια κάποιος από αυτούς. Η γενετική προδιάθεση φαίνεται να διαδραματίζει κάποιο ρόλο, καθώς η πιθανότητα εκδήλωσης της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας αυξάνεται στα μέλη οικογενειών όπου ήδη υπάρχει ένα διαγνωσμένο περιστατικό.

Οι φλεγμονώδεις σπονδυλαρθρίτιδες ή οροαρνητικές αρθρίτιδες αποτελούν μια ομάδα νοσημάτων που έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, δηλαδή παρόμοιες κλινικές εκδηλώσεις και εργαστηριακά ευρήματα και αντιμετωπίζονται από το ρευματολόγο. Τα νοσήματα αυτά είναι η Αξονική σπονδυλαρθρίτιδα, , η Ψωριασική αρθρίτιδα, η Αντιδραστική αρθρίτιδα, οι Εντεροπαθητικές αρθρίτιδες (Νόσος του Crohn και Ελκώδης κολίτιδα ) και οι αδιαφοροποίητες αρθρίτιδες.[1]

Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι 41.000 άτομα πάσχουν από Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και Ψωριασική Αρθρίτιδα.

[1] Εγκυκλοπαίδεια Αυτοάνοσων Νοσημάτων Χαράλαμπος Μουτσόπουλος

Η Ψωριασική Αρθρίτιδα είναι μία νόσος του ανοσοποιητικού συστήματος. Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή (αντίδραση του σώματος σε τραυματισμό, ερεθισμό ή λοίμωξη) τόσο στις αρθρώσεις (αρθρίτιδα) όσο και στο δέρμα (ψωρίαση). Μπορεί λοιπόν να προκαλέσει πόνο και οίδημα στις αρθρώσεις και λεπιδώδεις πλάκες στο δέρμα. Στους περισσότερους ασθενείς, τα δερματικά συμπτώματα εμφανίζονται πρώτα, ακολουθούμενα από συμπτώματα αρθρίτιδας. Μάλιστα, έως 30% των ασθενών με ψωρίαση μπορεί να αναπτύξουν ψωριασική αρθρίτιδα.[1][2]

Η νόσος πλήττει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες. Γενικά διαγιγνώσκεται στις ηλικίες των 30 έως 50 ετών, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί και σε νεότερα ή πιο ηλικιωμένα άτομα

Γενικά η ψωριασική αρθρίτιδα εκδηλώνεται με τα εξής συμπτώματα και σημεία φλεγμονής, όπως: · Πόνο · Διόγκωση της άρθρωσης · Θερμότητα · Πρωινή δυσκαμψία · Ευαισθησία στην πίεση της άρθρωσης

[1] Mease P. TNF-α therapy in psoriatic arthritis and psoriasis. Ann Rheum Dis. 2004;63 :755 -758
[2] Mease P, Goffe BS. Diagnosis and treatment of psoriatic arthritis. J Am Acad Derm.2005;52 :1-19.