Είναι ορισμένοι άνθρωποι που δεν επέλεξαν να ζουν κάθε μέρα με πόνο, δυσκινησία και ανημποριά. Επέλεξαν όμως αυτές τις δυσκολίες να τις μετατρέψουν σε δύναμη, κέφι και αισιοδοξία για τη ζωή, καλλιτεχνική δημιουργία. Όταν διαγνώστηκα με ρευματοειδή αρθρίτιδα στα 29 μου χρόνια, νέα κοπέλα με όνειρα και δίψα για ζωή, για δημιουργία και νέες εμπειρίες δεν μπορούσα να αποδεχτώ ότι αυτό το δύσκολο νόσημα θα ήταν σύντροφος μου σε όλη μου τη ζωή και θα με εμπόδιζε να ζήσω μια ζωή όπως την ήθελα. Στην αρχή σχεδόν μίσησα τον δύστροπο σύντροφο που ήρθε ξαφνικά, απροειδοποίητα να μου ανατρέψει τη ζωή, να μου πάρει τα όνειρα! Με τον καιρό όμως συμφιλιώθηκα μαζί του, σχεδόν τον δάμασα και μπορώ να πω ότι τώρα πια αισθάνομαι τυχερή που ήρθε στην ζωή μου. Τυχερή γιατί γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου αναμετρήθηκα με τις δυνάμεις μου και κατάλαβα την απίστευτη δύναμη που έχουμε όλοι μέσα μας και ψάχνει ευκαιρία να ξεπηδήσει. Τυχερή γιατί γνώρισα όλους αυτούς τους εξαιρετικούς ανθρώπους που κατάφεραν το αδύνατο! Τον Νίκο, τη Σοφία, τη Στέλλα, την Ελένη, τη Μαριάννα, την Ειρήνη, την Αμαλία, τη Βαγγελιώ την Ελπίδα και τόσους άλλους που με θάρρος και αξιοπρέπεια ανταπεξέρχονται τις καθημερινές δυσκολίες και τις μετατρέπουν σε δημιουργία και έργο.

Γνωρίστε λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους και προσπαθήστε πίσω απ αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες να αναγνωρίσετε τον πόνο την προσπάθεια αλλά κυρίως την δύναμη που κρύβουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι .Οι δικοί μας άνθρωποι!